انگار دیوانه شده ام  _!
همچون مجنونی بیگانه از خویشان _
در  دشت کویر خانه _
که بی آبتر از هر  کویری _
بر زخمه های شوره زار تنم خودنمایی میکند آشفته ام !
و این بیگانگی  _
تـَرکهای عاری از محبت و تشنه ی آن را _
عمیق تر جلوه گر میسازد ،
و من از این همه بی انصافی می گریم ...
... ... ...

                                                                                                                  کیا              

نوشته شده در پنج شنبه 86/8/17ساعت 3:52 عصر توسط کیا| نظر|